Zagraniczne spółki kontrolowane

Definicja zagranicznej spółki kontrolowanej składa się z trzech niezależnych od siebie elementów.

Pierwszy warunek odnosi się do kraju rezydencji spółki zagranicznej. Przede wszystkim w zakres regulacji będą wchodziły wszystkie kraje i terytoria określane jako stosujące szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów (między innymi Hongkong, Monako, czy Panama).

Drugi warunek odnosi się do spółek zagranicznych z siedzibą w krajach nie uwzględnionych w rozporządzeniu, a takich, z którymi Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy międzynarodowej, w szczególności umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, albo z którymi Unia Europejska nie zawarła umowy międzynarodowej – stanowiącej podstawę do uzyskania od organów podatkowych tego państwa informacji podatkowych.

Trzeci element definicji jest najbardziej obszerny. Po pierwsze, aby dana spółka mogła zostać uznana za CFC podatnik musi w niej posiadać samodzielnie lub wraz z innymi podmiotami powiązanymi, nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 30 dni, bezpośrednio lub pośrednio, ponad 50% udziałów w kapitale lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych lub stanowiących, lub ponad 50 udziałów związanych z prawem do uczestnictwa w zyskach.

Po drugie, co najmniej 33% przychodów tej spółki pochodzi ze źródeł wymienionych w przepisie ustawy, między innymi z dywidend, odsetek od pożyczek oraz transakcji z podmiotami powiązanymi.

Po trzecie, aby uznać daną spółkę za CFC koniecznym jest, aby faktycznie zapłacony przez tę spółkę podatek był niższy niż różnica między podatkiem dochodowym od osób prawnych, który byłby od niej należny, gdyby spółka ta była podatnikiem z siedzibą na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, a podatkiem faktycznie przez nią zapłaconym w państwie jej siedziby lub zarządu. Założeniem instytucji kontrolowanej spółki zagranicznej jest zapobieganie przenoszeniu aktywów, które generują tzw. przychody pasywne, np. z tytułu dywidend do krajów o preferencyjnych systemach podatkowych (w tym również stosujących szkodliwą konkurencję podatkową).

Fundacja prywatna typu Discretionary Irrevocable Foundation prawa Liechtensteinu

Jedną z instytucji prawnych pozostających poza reżimem CFC jest na przykład fundacja prywatna typu Discretionary Irrevocable Foundation. To osoba prawna, której celem jest zarządzanie majątkiem przekazanym przez daną osobę fizyczną, w sposób przez nią określony i dysponowanie tym majątkiem zgodnie z wolą założycieli fundacji. Fundacja nie posiada organów typowych dla spółek kapitałowych, takich jak zgromadzenie wspólników, dzięki czemu fundacja nie rozróżnia pojęcia właściciela faktycznego (ang. beneficial owner).

Kancelaria Prawna Skarbiec (Aktualizacja: 2018-05-14)